terbang, bersepih.
aku masih yang dulu; si mulut suam-suam yang kadang-kadang terlancang. cuma dia sudah ke fasa yang lain; dewasa dan matang. yang kemudiannya berberat hati menerima ketidaksediaan manusia lain untuk turut ke fasa lain. kami akhirnya jadi asing, tak duduk dalam dunia yang sama walau tanah yang dipijak hanya dua meter jarak.
teruslah kau berjalan, tinggalkan saja aku di sini.